sanıyorum 14 yıldır falan buralardayım. burayı da başka bir online ortamda tanışıp arkadaşlığımızı yüz yüze görüşmeye çevirdiğimiz ve hala görüştüğüm bir çift sayesinde öğrenmiştim. buradan da tanıştığım ve arkadaşlığım süren kişiler var.
eski günler güzeldi evet ama oldum olası bu nostalji duygusunu anlayamıyorum ben. dünya, insanlık, etik değerler, sosyoloji, psikoloji vesaire değişiyor, dönüşüyor, ilerliyor, geriliyor, tekrar ilerleyip geriliyor, iniyor, çıkıyor, tekrar inip çıkıyor, dönem dönem çok stabil kalıyor vesaire vesaire. hayata dair her şey de, buna online platformlarda dahil aynı devinim içinde ki bu çok ama çok normal. aksi zaten mümkün değil. asıl o devinimin dışında kalırsa burası çok yapay ve zorlama bir yer haline gelir.
burayı seviyorum, dönem dönem sık yanıt veriyorum, bazen hiç uğramıyorum, bazen offf be çömezler ne biçim soru sormuş diyorum, gülüyorum, kuruluyorum, şaşırıyorum, sallamıyorum, bişiler öğreniyorum, bilgi ve deneyim sahibi olduğum konularda destek olmaya çalışıyorum, yaşım gereği sonraki jenerasyonlara dair fikirler ediniyorum soru ve yanıtlardan gibi gibi... ama ne o kadar anlam yüklüyorum eskileri anıp ahhh ahhh diyecek kadar ne de burayı anlamsız veya zayıflamış buluyorum. çok cringe bir tabir ama akışta kalma gayretim var hocam zira hayat böyle bir şey.
0